Fender Telecaster 1971
Mensen worden geboren, leven een tijdje, en dan verdwijnen ze weer in het niets. Zo is het leven, dodelijk. Tijdens zo’n leven verzamelt men van alles om zich heen. Stoffelijke zaken die vaak langer dan de eigenaar bestaan. Zo is het ook met instrumenten. Zolders vol moeten er liggen met verlaten en vergeten gitaren en andere instrumenten. Baasje overleden, en de achtergeblevenen weten zich er geen raad mee. Vaak gaat het naar een musicerende erfgenaam, of men dumpt het gewoon in de vuilcontainer ( ik heb onlangs een prachtige Gary uit begin 60-er jaren laten restaureren, gered uit vuilcontainer na overlijden eigenaar ). Meestal blijft het liggen waar het ligt.
De komende jaren zal er veel loskomen aan instrumenten. De rockers van de 50-er en 60-er jaren verruilen terwijl ik deze blog typ, het tijdelijke voor het eeuwige. Je kunt geen krant openslaan of er staat het afscheid van een groot artiest op de voorkant. BB King als voorlopig laatste. Maar er zijn meer onbekende dan bekende artiesten, met vaak de prachtigste instrumenten. Enkele maanden geleden heb ik vanuit een erfenis twee instrumenten overgenomen, waaronder de 1983 Squier stratocaster uit blog nummer 2. Een heel zeldzaam exemplaar, welke een nieuwe baas in Duitsland heeft gevonden. Enkele weken geleden was ik bij een concert van Venice in de Oosterpoort, alwaar ik werd aangesproken door een vrouw die met haar schoonzus voor het eerst zonder haar man naar Venice ging. Haar man bleek enkele maanden ervoor te zijn overleden. Hij kwam geregeld bij mij langs in de winkel, had hem inderdaad al een tijd niet gezien, maar dat kan. Ik schrok toch enorm. Of ze de week erop even langs mocht komen vroeg ze. Haar man had een aardige verzameling aan gitaren en versterkers achtergelaten. En inderdaad enkele dagen later kwam ze met twee koffers aan in de winkel. Een 1979 Fender Stratocaster hardtail en een Fender telecaster uit 1971. Laatstgenoemde had haar man in Drachten destijds nieuw gekocht.’ Ik moet het aankoopbewijs ook nog ergens hebben, hij bewaarde altijd alles’ vertelde ze mij nog. Zijn Taylor hou ik, blijft in de kamer. De andere vijf gaan met de apparatuur in een garagesale, en de opbrengst gaat naar Kika vertelde ze. Ik werd er stil van… zo’n mooi gebaar.
‘Deze twee wil ik getaxeerd hebben, en gaan in de verkoop, wil jij dit doen’? Nu is taxeren niet eenvoudig, maar ik heb genoeg backup om een goed beeld te kunnen geven omtrent waarde. Ik hoef niet uit te leggen dat met name de 1971-er telecaster een kostbaar instrument is, gezien zijn leeftijd, en bouwstijl. Deze instrumenten gaan op Ebay tot meer dan 6000 dollar. Deze seethru white met rosewood toets heeft ook het originele asbakje er nog op zitten.De meeste werden er ook afgehaald en als asbak gebruikt tijdens gigs, en verdwenen dan uiteraard. Vergeten vaak. O, lag net nog op de versterker… . De gitaar is naar Robert Tappel geweest voor een checkup, is alles nog origineel, en hoe is de staat? Welnu. Top! De topkam is overigens wel brass. Dit heb ik zo gelaten. Het is voor een nieuwe eigenaar om te bepalen of dit veranderd moet worden. Netjes afgesteld weer teruggekomen in de winkel.
De Fender Stratocaster is na taxatie verkocht, en binnen de familie gebleven.
De Telecaster mag nier nu hangen te pronken in mijn winkeltje. Prachtig! Zie foto’s voor details. Mooi Mooi!
De prijs van dit instrument is € 4.500,00
In verband met privacy heb ik de naam van de eigenaar weggelaten.
Rock on!